چگونگی ارتباط متقابل بین ویتامین A و عنصر روی در پلاسما و کبد گاو

زمینه مطالعه:کمبود ویتامین A و روی اختلالات متنوعی را ایجاد می کنند. روی ابعاد متعددی از متابولیسم ویتامین A جمله جابه جایی آن از کبد به سایر بافت با مشکل می کند. هدف: بررسی وضعیت ویتامین A و روی و ارزیای ارتباط متقابل بین آنها. روش کار: غلظت ویتامین A وروی در پلاسمای خون و کبد گاوهای نرز یر 1/5 سال (114 تا 130 رأس) سنجش و چگونگی ارتباط بین آنها در اطراف ارویمه مواد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: در 15/6%، 25/4%، 5/4% و 3/8% از موارد به ترتبیب مقادیر ویتامین A و روی پلاسما و کبد کمتر از کمینه توصیه شده بود. در 24/8% از موارد، میزان ویتامین A در کبد بیش از بیشینه محدوده مورد انتظار بود. میانگین (خطای معیار) غلظت ویتامین A و روی به ترتیب 59/7 (4/5) µg/dL و 99/1 (4/7) µg/dL در پلاسما و 161/3(6/2) µg/g WW و 103/2(4/7) µg/g WW در کبد بود. در دام های با مقادیر پایین تر روی در پلاسما، غلظت ویتامین A پلاسما و روی کبد به شکل معنی داری (p<0/0005) کمتر از آن در مقایسه با دام های با دامنه مطلوب روی بود. در دام های با غلظت روی کمتر از محدوده مطلوب، ارتباط معنی دار مستقیم (p<0/01, r=0/481) بین روی پلاسما و کبد مشاهده شد. در دام های با وضعیت طبیعی روی، غلظت این عنصر ارتباط مثبت معنی داری با ویتامین A پلاسما (p<0/01, r=0/466) و ویتامین (p<0/01, r=0/411)A و روی کبد (p<0/01, r=0/372) نشان داد. نتیجه گیری نهایی: کمبود ویتامین A و روی نسبتاً شایع بوده و بروز اختلالات تحت بالینی و بالینی حاصل از کمبود و کاملاً محتمل است. به علاوه، روی اثر چشمگیری بر وضعیت ویتامین A در پلاسما و کبد داشته و کمبود روی با مختل کردن فراخوانی ویتامین A از کبد به کاهش عیار پلاسمایی ویتامین A دامن می زند.

کلیدواژه ها:

ویتامین A ، روی ، کبد