تأثیر سطوح مختلف انرژی متابولیسمی جیره بر عملکرد تولید و پاسخ ایمنی مرغان بومی ایران

زمینه مطالعه: تعیین نیاز انرژی مرغان بومی کشور و بخصوص تأثیر آن بر سیستم ایمنی از اولویت های پژوهشی در جهت استفاده بهینه محسوب می شود. هدف: هدف از این مطالعهتعییناثر سطوح مختلف انرژی متابولیسمی جیره بر توانایی تولید و ایمنی مرغان بومی بوده است. روش کار: از طراحی کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 10 مشاهده در هر واحد آزمایشی استفاده شد. تیمارها جیره هایی با مقادیر kcal/kg 2900، 2800، 2700، 2600، 2500، 2400 انرزی متابولیسمی بودند. تولید تخم مرغ و م صرف غذا به طور روزانه و هفتگی اندازه گیری شد. ایمنی هومورال از طریق اندازه گیری آنتی بادی تولیدی در زوهای 6 و 12 بعد از تزریق درون ماهیچه ای گلبول قرمز گوسفند و با ازمون مهار هماگلوتیناسیون (HI) تعیین شد. ایمنی سلولی از پاسخ های (cutaneous basophil hypersensitivity (CBH به تزریق فیتوهماگلوتنین تعیین گردید. داده ها با روش GLM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: انرژی جیره تأثیر معنی داری بر مصرف خوراک داشت و با افزایش انرژی، مصرف به صورت خطی کاهش پیدا کرد (P<0/05) تفاوت معنی داری بین تیمارها از نظر تولید تخم مرغ، حجم توده تخم مرغ و وزن تخم مرغ وجود نداشت (P>0/05). بین تیمارها، تفاوت معنی داری در آنتی بادی علیه (sheep red bloodcells (SRBC کل، IgG و IgM مشاهده نشد (p>0/05) هر چند IgM، 12 روز بعد از تزریق، تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت (p<0/05) و بیشترین پاسخ مربوط به تیمار 2800kcal/kg بود. پاسخ CBH در 24 و 28 ساعت بعد از تزریق به طور معنی داری با افزایش سطوح انرژی متابولیسمی جیره تحت تأثیر قرار گرفت و حداکثر پاسخ CBH در تیمار KCAL/KG2900 مشاهده شد (P<0/05). نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد انرژی متابولیسمی جیره مرغان بومی در فواصل 2800kcal/kg تا 2900 بیشترین تدثیر را در افزایش ایمنی آنها دارد.

کلیدواژه ها:

مرغان بومی خراسان ، پاسخ های ایمنی ، عملکرد تولیدی ، انرزی متابولیسمی ، فیتوهماگلوتنین