تعیین فراوانی هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای در بچه گربه ها و بررسی روش درمانی دارویی و تغذیه ای

در این مطالعه نقش تغییرات سرمی در تشخیص هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای به عنوان معیار تشخیصی زودهنگام بیماری و همچنین مقایسه دوروش درمانی دارویی و تغذیه ای در این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی بر روی پنجاه بچه گربه مبتلا به استئوپروز و پنجاه بچه گربه سالم (با تأیید رادیولوژی) به روش تجربی و مداخله ای انجام شد. نمونه های سرمی از بچه گربه های استئوپروتیک و سالم اخذ و مقادیر سرمی پاراتورمون، کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شد. موارد تدیید شده بیماری تا پنجاه قلاده گربه انخاب و در دو گروه مساوی با دو درمان دارویی (کلسیم و ویتامین د) و غذایی (مصرف مواد لبنی و قطع جیره گوشتی از غذا) تحت درمان قرار گرفته و نتایج آن با بررسی سرمی مجدد ارزیابی گردید. نتایج در دو گروه سالم و بیمار به روش t-test و مقایسه مقادیر سرمی در گروه های درمانی با روش paired t-test بررسی شد. نتایج مطالعه نشان داد که تغییرات سرمی پاراتورمون و فسفر در دو گروه سالم و بیمار دارای اختلاف آماری بودند ولی مقایسه نتایج درمانی در دو گروه درمان دارویی و غذایی اختلاف معنی دار آماری نداشتند. این بررسی نشان داد که میتوان از مقادیر فسفر و پاراتورمون برای تشخیص زودهنگام هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای استفاده کرد. همچنین برای درمان بچه گربه های بیماراصلاح جیره غذایی به تنهایی نتایج درمانی مشابهی با روش درمانی دارویی دارد و بنابراین نیاز به استفاده از دارو در این بیماران نیست.

کلیدواژه ها:

استئوپروز ، بچه گربه ، پاراتیروئید ، هیپرپاراتیروئیدیسم ، تغذیه