تأثیر رقیقه کننده های فسفات،سیترات و تریس بر تحرک اسپرماتوزوئیدهای گاومیش

هدف: مقایسه اثر سه رقیق کننده مختلف با غلظت های 13 و 7 درصد گلیسرول بر تحرک اسپرماتوزوئیدهای گاومیش (قبل و بعد از انجماد و یخ گشایی). طرح: مطالعه تجربی مقایسه ای. نمونه ها: دوازده انزال جمع آوری شده از 2 راس گاومیش نر 4/5 و 6 ساله. روش: نمونه های منی گاومیش با کیفت اولیه عالی= 5 نمره و خیلی خوب = نمره 4 استفاده شد. بعد از ارزیابی کلی منی، در درجه 1 نمونه منی در بافرهای فسفات و سیترات با غلظتهای 13 و 7 درصد گلیسرول رقیق گردید و تحرک اسپرم ها بعد از رقیق سازی، بعد از سردسازی، بعد از به تعادل رسیدن محلول منی رقیق شده با گلیسرول و یخ گشایی منی منجمد ارزیابی گردید. د ر تجزیه 2 مواد افزودنی گلوکز و سیستئین به بافرهای قبلی اضافه گردید و با اثر رقیق کننده تریس بر تحرک اسپرم ها مقایسه گردید تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی. نتایج: تحرک اسپرماتوزوئیدها در رقیق کننده های فسفات و سیترات با غلظت کم گلیسرول برای مدت کوتاه در دمای یخچال حفظ گردید. ولی تحرک آنها بعد از به تعادل رسیدن و یخ گشایی سریعاً کاهش یافت و تمام اسپرماتوزوئیدها تلف شدند. رقیق کننده تریس قدرت تحرکت اسپرماتوزوئیدهای گاومیش را به خوبی حفظ کرد. همچنین، رقیق کننده تریس با غلظت 13 درصد گلیسرول، عملکردی بهتر از همان رقیق کننده با غلظت 7 درصد گلیسرول داشت (تحرک پس از زخ گشایی 70 درصد و میزان بازگشت به حال طبیعی 87/5 درصد در مقایسه با 52 و 65 درصد). نتیجه گیری: رقیق کننده تریس- زرده تخم مرغ باغلظت 13 درصد گلیسرول برای ذخیره سازی طولانی منی گاومیش به روش انجماد توصیه می شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 4، 358-355.

کلیدواژه ها:

رقیقه کننده ها ، اسپرماتوزوئید ، تحرک ، گاومیش