مقایسه ویژگی های کوتیکول و ضمائم آن در کرمهای خانواده تریکوسترونژیلیده در ایران

هدف: تعیین ویژگی های کوتیکول و ضمائم آن در کرمهای خانواد تریکوسترونژیلیده در ایران. طرح: مطالعه توصیفی. روش کار: در این بررسی به منظور مقایسه خصوصیات کوتیکول در تریکوسترونژیلیده های ایران 6 گونه شامل مارشالاجیامارشالی، کاملوسترونژیلوس منتولاتوس، نماتودیروس ا ینورمالیس، نماتودیرلا، تریکوسترونژیلوس پروبولوروس و همونکوس کونتورتوس پس از جداسازی از دستگاه گوارش دامها و تهیه مقاطع عرضی توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج: در این تحقیق کوتیکول و ضمائم آن شامل حباب راسی ک وتیکولی، خارانتهایی ماده، پاپی گردنی، خطوط طولی کوتیکولی (Synlophe) و ضخامت کوتیکول در تک تک گونه ها مورد بررسی قرار گرفت. حباب رأسی و خار انتهایی تنها در دو گونه نماتودیرلا و نماتودیروس ابنورمالیس مشاهده می شود. پاپی گردنی در همونکوس کونتورتوس، مارشالاجیا مارشالی و کاملوسترونژیلوس منتولاتوس قابل مشاهده است که در همونکوس کونتورتوس نسبت به دو گونه دیگر به راس نزدیکتر است. سینلوف در تمام گونه ها به جز تریکوسترنژیلوس پروبولوروس مشاهده می شد. در نماتودیروس ابنورمالیس و نماتودیرلاسینلوف از زیر حباب رأسی شروع و تا بالای پرده تناسلی امتداد می یابد. حداکثر تعداد تضاریس (Ridge) در هر دو گونه 29 عدد می باشد. سینلوف در کاملوسترونژیلوس منتولاتوس و مارشالاجیا مارشالی در سرتاسر بدن واقع شده است حداکثر تعداد خطوط در کاملوسترونژیلوسمنتولاتوس 42عدد و در محل تخم پران (Ovojector) است. در مارشالاجیا مارشالی 46 عدد و در نیمه بدن می باشد. سینلوف در همونکوس کونتورتوس تا نیمه بدن امتداد می یابد حداکثر تعداد تضاریس 36 عدد در قسمت میانی سینلوف می باشد. کوتیکول در سه گونه همونکوس کونتورتوس، ارشالاجیا مارشالی و کاملوسترونژیلوس منتولاتوس از سایر گونه ها ضخیم تر است. نتیجه گیری کلی: به طور کلی در نماتودها وجود یا عدم وجود سینلوف و در صورت وجود، طول آن، تعداد تضاریس کوتیکول و نحوه قرار گرفتن این تضاریس بر روی کوتیکول از تنوع بسیار بالایی برخوردار است. به طوری که این تنوع در نماتودها ت ریکوسترونژیلیده تا حد گونه دارای ارزش تاکسونومیک می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 4، 340-335.

کلیدواژه ها:

کوتیکول ، تریکوسترونژیلیده- ا یران