بررسی مقایسه ای اثرات مرکزی پروستاگلاندینهای (E(2 و (F(2α روی رفتار تغذیه ای در خرگوش

سال انتشار: 1379
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 514

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-55-4_021

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

پروستاگلاندینهای ((PG(s) یکی از اجزای مهم تنظیم اخذ غذا در بدن پستانداران محسوب می شوند. در تجربه حاضر، با تزریق داخل بطنی- مغزی پروستاگلاندین (PGF(2 α) (F(2 α به مقادیر 125، 75 و 12/5 میکروگرم و پروستاگلاندین (PGE(2))E(2) با مقادیر 25، 17 و 12 میکروگرم رفتار تغذیه ای در 16 خرگوش که آزادانه غذا دریافت می کردند، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که به طور وابسته به مقدار (dose)، اخذ غذا برای مدت کوتاه یا بلندی کاهش می یابد، (PGF(2α دارای اثراتی مشابه اثرات (PGE(2 است اما به طور قابل ملاحظه ای از آن ضعیف تر است. تزریق داخل عضلانی ایندومتاسین به منظور مهار پروستاگلاندینهای درون زا موجب افزایش اخذ غذا می گردد. پروستاگلاندینها می توانند مولد بی اشتهایی باشند و جایگاه عمل آنها احتمالاً هیپوتالاموس جانبی و میانی است. با تزریق پروستاگلاندینها تغییرات رفتاری فاحشی نیز در حیوان مشاهده می شود که د ر این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

پروستاگلاندینهای (E(2 و (F(2α ، ایندومتاسین ، تنظیم اخذ غذا

نویسندگان

وهاب باباپور

گروه آموزشی علوم پایه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

سوسن لامیان

گروه آموزشی زیست شناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران