رابطه هوش معنوی و امید به زندگی در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

در این پژوهش به بررسی رابطه ی هوش معنوی و امید به زندگی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات پرداخته شد . در پژوهش حاضر سه فرضیه در مورد رابطه ی هوش معنوی و امید به زندگی دانشجویان مطرح گردید و از آزمون های هوش معنوی ساخته و هنجاریابی شده توسط بدیع و همکاران( 1386) و همچنین پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر جهت جمع آوری اطلاعات استفاده گردیده است . جامعه ی آماری، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات بوده است و جهت انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. در راستای تحلیل داده ها و پاسخ به سؤال های پژوهش، از مدل های آماری t دو گروه مستقل (به منظور مقایسه امید به زندگی و هوش معنوی با تأکید بر جنسیت) و رگرسیون چندمتغیری و تک متغیری (به منظور پیش بینی امید به زندگی از طریق هوش معنوی) و ضریب همبستگی پیرسون (به منظور مقایسه امید به زندگی با مؤلفه های هوش هیجانی) پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، امید به زندگی ، دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات