طراحی پارکلت ایده ای نوظهور در جهت ارتقاء کیفیت سیما و منظر شهری

نیاز به زیبایی جزء ناشناخته ترین نیازها می باشد، که بی شک این نیاز در همه افراد وجود دارد. نکته ای که باید مورد توجه قرار بگیرد تنوع طلبی است چرا که انسان از یکنواختی محیط، احساس رکود و افسردگی می نماید، بنابراین نیاز به ساخت فضایی سرزنده از لازمه طراحی محیط می باشد. در جوامع ما، متاسفانه عوامل دخیل در ارتقاءکیفیت سیما و منظر شهری رعایت برخی از استانداردها تلقی می گردد. مسیرهای حرکتی یکی از مهمترین فضاهای شهری هستند که تمام شهروندان روزانه حداقل قسمتی از مسیرهای خود را به صورت پیاده طی می کنند ولی متاسفانه نیازهای پیاده در اکثر فضاهای شهری نادیده گرفته شده است. این مقاله سعی دارد به تحلیل موضوع ارتقاء کیفیت سیما و منظر شهری و زیباسازی در مسیرهای حرکتی به وسیله طراحی پارکت بپردازد که این طراحی بر اساس دید و ادراک ناظر در فضا شکل گرفته است و به نظر می رسد می توان به عنوان روشی در جهت زیباسازی منظر شهری مورد استفاده قرار گیرد. هدف اولیه پارکلت این است که پیاده رو را به پارک با مقیاس کوچک تبدیل می کند. این مقاله سعی بر این خواهد داشت، ابتدا به بررسی مفاهیم و تعاریف اولیه زیبایی سیما و منظر شهری بپردازد و مؤلفههای تأثیر گذار در ارتقاء کیفیت منظر شهری را بررسی کند و در انتها دیگر اثرات مؤثر در مسیرهای حرکتی را توسط طراحی پارکلت مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

طراحی پارکلت ، زیباسازی شهری ، سیمای شهری ، مسیرهای حرکتی ، منظر شهری