ارزیابی پوشش گیاهی منطقه گتوند با دو روش شاخص NDVI و شبکه عصبی مصنوعی

شناخت و ارزیابی کمی و کیفی پوشش گیاهی در مطالعات و برنامه ریزی توسعه ای و منطقه ای دارای اهیمت و جایگاه خاصی میباشد بطوریکه در اکثر مدلسازیها و برنامه های مدیریت اکوسیستم های طبیعی و زراعی به عنوان یکی از پارامترها ورودی مهم وکلیدی در نظر گرفته میشود. از فناوری سنجش از دور به عنوان یکی از ابزارها و تکنیکهای مهم و ارزشمند جهت ارزیابی و شناختپوشش گیاهی استفاده میشود. تکنیکهای مختلف طبقه بندی و بارزسازی پوشش گیاهی در سنجش از دور بکار گرفته می شود کهاستفاده از شاخص نرمال گیاه NDVI و انواع طبقه بندیها بروش شبکه عصبی مصنوعی از جمله تکنیکها مذکور می باشند. در اینمطالعه با هدف ارزیابی کارآیی و دقت روشهای شاخص پوشش گیاهی و طبقه بندی عصبی مصنوعی لایه های به دست آمده از دوروش مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد دقت حاصل از لایه های اطلاعاتی پوشش گیاهی به دو روش بالا بوده وتفاوت معنی دار از نظر دقت در روشها مشاهده نشد ولی از نظر مساحت روشهای مختلف دارای نتایج متفاوتی بود. بنابراین استفاده ازشاخص NDVI با توجه به کارگیری باندهای ورودی کمتر (2 باند در برابر 6 باند) شباهت بیشتر به واقعیات زمینی در منطقهمطالعاتی به عنوان روش مناسبتری معرفی شود.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، طبقه بندی ، NDVI ، شبکه عصبی مصنوعی