اصول دستیابی به نمای پایدارشهری وکنترل صحیح خط آسمان

امروزه مسائل اسایش بصری شهروندان از مهمترین مسائل مورد توجه معماران وشهرسازان است لذا طراحی بدنه های شهری هماهنگ وتاثیر گذار بر سیمای شهری وبه دنبال ان دستیابی به فضاهای شهری غنی وکنترل ابعاد نما و ایجاد تناسب میان خط زمین واسمان بیش از پیش اهمیت یافته است زیرا سیر تحول شهر سازی پایدار در جهت دستیابی به معیارهای انسانی در طراحی فضاهای شهری گام برمیدارد. هدف از ارائه این مقاله ارائه نکاتی در خصوص طراحی نماهای شهری پایدار وایجاد فضاهای امن شهری بوسیله ملاک عمل قرار دادن مقیاس انسانی ودرک او از فضا میباشد .که نتیجه نیل به این مقصود ایجاد حس امنیت وارامش روانی شهروندان وتبدیل خیابانها به فضاهایی جهت تعاملات اجتماعی انسان میباشد.عوامل چندی درشکل دادن به جداره های شهری نقش دارند که یکی ازمهمترین آنها خطوط زمین واسمان است که شهربواسطه آنها به دیدار زمین واسمان می شتابد نصرمیگوید مشاهده کنندگان میتوانند انتخاب کنند که هنر ادبیات وموسیقی را تجربه کنند یا نکنند. حال باتوجه به این موضوع و مدت زمان طولانی شکل گیری سیمای شهری لزوم دستیابی به اصولی جهت شکل دهی خطوط زمین و اسمان پایدار وایجاد اسایش بصری شهروندان دو چندان میشود درادامه با استفاده ازمدل عملکرد رفتار به مقایسه خطوط زمین واسمان در دو محور مهم فارس یکی مربوط به سالهای دور خیابان زند و دیگری مربوط به دوران مدرن خیابان امام کازرون بپردازیم با انجام این مقایسه مشاهده میگردد که خطوط زمین و اسمان درمحور قدیم به عنوان خطوط زمین و اسمان پایدار توانسته است اسایش بصری را ازگذشته تا امروز برای شهروندان به ارمغان اورد درحالیکه این خطوط درمحور جدید بعنوان بخشی ناپایدار درسیمای شهر بی هویتی نابسامانی و اغتشاش بصری را به همراه داشته است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، خط زمین و آسمان ، آسایش بصری