بررسی اثر استفاده از سیال فوق بحرانی بر روی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه باریجه در مقایسه با استفاده از روش های سنتی

آنتی اکسیدان ها موادی هستند که با کاهش سرعت اکسیداسیون مشخصاً دوره اکسیداسیون کند را افزایش می دهند. این مواد در صنعت به طور معمول به صورت سنتزی تهیه و مصرف می شوند. امروزه با توجه به علاقه روبه رشد به استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی میل به یافتن روش های جدیداستخراج ترکیبات مؤثر دارای خاصیت آنتی اکسیدانی افزایش یافته است. در این مطالعه جهت استخراج عصاره گیاه باریجه از روش سیال فوق بحرانی به عنوان روشی جدید در زمینه استخراج ترکیبات فعال گیاهی استفاده و عصاره ی حاصل از آن با عصاره ی به دست آمده از روش شیکر گذاری با کمک حلال آلی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که عصاره ی حاصل از استخراج به وسیله سیال فوق بحرانی دارای ترکیبات فنولی بالاتر، توکوفرولی مناسب و به طور کلی خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی بود.

کلیدواژه ها:

باریجه ، سیال فوق بحرانی ، فنول ، توکوفرول ، آنتی اکسیدان