تعیین ظرفیت انتقال رسوبات غیر چسبنده در سدهای تأخیری پاره سنگی

اخیراً از سدهای پاره سنگی که هیچگونه هسته یا غشاء نفوذناپذیری ندارند جهت کنترل سیلاب استفاده می شود. جریانهای سیلابی معمولا بار رسوب بالائی دارند. در زمانها ئی که گرادیان هیدرولیکی موجود بیشتر از گرادیان هیدرولیکی بحرانی باشد رسوب از درون سد به پایین دست منتقل می شود. جهت روشن شدن مساله رسوبگذاری یا فرسایش بازه پایین دست این سدها قبل از احداث آنها باید میزان رسوب انتقالی به پایین دست در این سازه ها مشخص شود. بدین منظور با استفاده از مدل یک بعدی جریان در این سدها و رابطه انتقال رسوب در محیطهای متخلخل در حالت جریان آرام رابطه ای نمائی برای انتقال رسوب در جریانات متلاطم بدنه سدهای پاره سنگی بدست آمد. برای بدست آوردن ضرائب، آزمایشاتی روی نمونه ای از سد پاره سنگی با مقطع مستطیل شکل به طول 600میلیمتر و ارتفاع و عرض 300میلیمتر در فلوم آزمایشگاهی با استفاده از سنگدانه هایی به قطر متوسط 14/5 و21 میلیمتر و رسوباتی به قطر متوسط 0/362 و 0/512 میلیمتر انجام گرفت. با استفاده از داده های آزمایشگاهی بدست آمده پیش بینی مدل در مقایسه با نتایج مشاهده ای آزمایشگاهی نتایج خوبی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سدهای پاره سنگی ، تأخیری ، انتقال رسوب ، هیدرولیک ، غیر چسبنده