بررسی زیست بوم منطقه گناباد بعد از عملیات پخش سیلاب در آبخوان

به دنبال شروع عملیات مکانیکی عرصه پخش سیلاب در حد فاصل جاده های گناباد به کلات و گناباد به کاخک در سال 76 و قرق عرصه فوق و انجام فعالیت های بیولوژیکی از قبیل بذر پاشی و نهال کاری ، وضعیت پوشش گیاهی این عرصه رو به بهبودی نهاده و عملا غذای مناسبی را برای جانورانی که از گیاهان تغذیه می نمایند را فراهم کرده و آنها را نیز به عرصه پخش سیلاب کشانده که این امر خود باعث ثبات وضعیت اکولوژیکی منطقه می گردد و در مواقع بارندگی نیز به دنبال هر بارش آب باران در پشت تورکینستها و خاکریزها جمه شده و آب مورد نیاز وحوش تا مدتها تامین می گردد و می تواند مورد استفاده وحوش قرار گیرد. از طرف دیگر احداث خاکریزهای متعدد ، تورکینست و زدن بانکت و حفر چاله جهت غرس نهال که باعث فراهم آمدن پناهگاه و غذا برای برخی از جانوران گردید عملا امکان تعقیب این جانوران با ماشین و یا موتورسیکلت را غیر ممکن نمود. لذا پناهگاه مناسبی از این جهت نیز برای وحوش منطقه که بدین نحو مورد تعرض قرار می گرفتند به وجود امد و از سوی دیگر همین موانع ذکر شده امکان پنهان شدن این جانوران را از دید شکارچیان متخلف فراهم نموده است. در این مقاله سعی گردیده اثرات اجرای هر یک از عملیات های فوق (اعم از مکانیکی و بیولوژیکی ) به تفکیک در عرصه پخش سیلاب در منطقه آبخوان گناباد را بر روی وضعیت پوشش گیاهی و حیات وحش منطقه مورد بررسی قرار داده و با وضعیت آن در قبل از انجام عملیات ابخوانداری مورد مقایسه قرار گیرد در این بررسی مشخص گردید تعداد جمعیت آهو در منطقه قبل از اجرای طرح طبق سرشماری اداره حفاظت محیط زیست شهرستان گناباد 12 راس بوده در حالیکه بعد از اجرای عملیات آبخوانداری و قرق منطقه بر اساس گزارش شماره 815 مورخه 81/2/28 جمعیت اهوری منطقه به 32 راس افزایش پیدا نموده است که این خود موید این است که ایستگاه آبخوانداری شهرستان گناباد محیطی امن برای تولید مثل حیات وحش می باشد . همچنین با توجه به برری های بع عمل امده مشخص گردیده است به لحاظ قرق منطقه و غرس نهالهای مثمر و غیر مثمر در منطقه از طرفی و حفاظت و حمایت نهالها و آبیاری ان از طرف دیگر باعث افزایش پوشش جنگلی و مرتعی در منطقه گردیده است که این امر باعث شده جمعیت خرگوش منطقه رو به فزونی گذاشته و به دنبال آن طبق چرخه زنجیره غذایی تعداد جمعیت گرگ و روباه نیز افزایش یابد. همچنین ایستگاه آبخوانداری شهرستان گناباد و کال شور که به عنوان مناطق حفاظتی محسوب می گردد محیط بسیار امن و پناهگاه خوبی برای گذراندن پرندگان مهاجری مانند اردک، کله سبز، آنقوت، حواصیل و ... در زمستان می باشد . نتایج زیست محیطی حاصل از اجرای طرح پخش سیلاب منطقه گناباد در اصل مقاله به تفصیل آمده است.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، اثرات زیست محیطی ، حیات وحش ، منطقه گناباد