هوش معنوی و نقش آن در برنامه درسی

هوش به عنوان یک توانایی شناختی در اوایل قرن بیستم توسط آلفرد بینه مطرح شد و مفهومی است که از دیر باز آدمی به پژوهش و تفحص در مورد ابعاد، ویژگیها و انواع آن علاقه مند بوده است. در واپسین سالهای قرن بیستم، شواهد عصب شناسی، انسان شناسی، روانشناسی و علوم شناختی نشان داد که علاوه بر بهره هوشی و هوش هیجانی هوش سومی وجود دارد که آن را هوش معنوی نامیدند صاحبنظران معتقدند بهره ی هوش معنوی فقط برای انسان مطرح است. جنبش معنویت گرایی یک جریان فکری جدید و رو به رشد است که عرصه های مختلف زندگی را ، به ویژه در جهان غرب تحت تأثیر قرار داده است. از جمله عرصه هایی که از این جهان متاثر شده، آموزش و پرورش است. توجه به معنویت در آموزش و پرورش در واقع توجه به هدف و معناست. یعنی فهم عمیق از هدف و معنای درس، کار و برنامه که از ماهیتی متعالی برخوردار باشد. در حوزه برنامه درسی به عنوان قلب نظام آموزشی، رویکردهای گوناگونی است که هریک از آنها برجنبه های گوناگونی از وجود انسان تأکید میکند.

کلیدواژه ها:

هوش ، معنویت ، هوش معنوی ، برنامه درسی ، مدیریت