بررسی تاثیر استفاده از الگوی تدریس بدیعه پردازی در درس انشا بر رشد خلاقیت و انگیزش پیشرفت دانش اموزان پایه پنجم شهر جندق

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر الگوی بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش اموزان در درس انشا و انگیزش پیشرفت آنان و مقایسه با الگوی تدریس سنتی انجام گرفته است. روش: روش تحقیق در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پنجم در سال تحصیلی 92-91 می باشد و حجم نمونه متشکل از 60 نفر دانش آموز است که 30 نفر آنها گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری به کار رفته در پژوهش شامل آزمون هوش ریون ، آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس و آزمون تفکر خلاق تورنس می باشد از آزمون هوش ریون برای همتا کردن گروه ها استفاده شد. همچنین در سایر متغیرها مانند پیشرفت تحصیلی ، سن و جنسیت یکسان سازی به عمل آمد داده های تحقیق با نرم افزار spss تحلیل شدند برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که به کار گیری الگوی تدریس بدیعه پردازی موجب رشد و گسترش خلاقیت در دانش اموزان می شود . مقایسه میانگین نمرات دو گروه بیانگر این مطلب می باشد . نتایج این تحقیق ضعف و ناتوانی روش های تدریس سنتی و افکار دیگران ، تفکر واگرا، انعطاف پذیری در ایده پردازی، شکوفایی استعدادهای خلاقانه، ایجاد علاقه به درس و مدرسه و کوشش و پشتکار در تحصیل نشان داده است.

کلیدواژه ها:

انشا ، الگوی تدریس بدیعه پردازی ، خلاقیت ، انگیزش پیشرفت