بررسی شدت و روند سالانه گرد و غبار در استان ایلام

یکی از پدیدههای نگران کننده که به صورت جدی مناطق بیابانی و نیمه بیابانی را تحت تاثیر قرار میدهد گرد و غبار میباشد.کشور ایران به دلیل همجوار بودن با بخش وسیعی از پهنههای بیابانی تحت اثرات نامطلوب این پدیده قرار میگیرد. یکی از ایننواحی در ایران که تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته، استان ایلام در غربیترین نقطه کشور است. در پژوهش حاضر از دادههای ساعتی با کد 60 و 60 برای یک دوره آماری 31 ساله2000 -2012 برای 3 ایستگاه ایلام، ایوان غرب و دهلران واقع در استان ایلام استفاده شده است. دادهها براساس عامل کاهش دید تقسیم بندی شده و نمودارهای مربوط به آنها ترسیم شد. نتایجبررسی شدت گرد و غبار نشان داد که در طبقه متوسط بیشترین روزهای گرد و غباری در ایستگاه ایلام و در طبقه شدید و ضعیف بیشترین تعداد روز گرد و غباری در ایستگاه دهلران وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل مکانی و زمانی روزهای گرد وغباری نشان میدهد که در طی دوره آماری مورد مطالعه روند این رخداد افزایشی بوده است. تحلیل ساعتی گرد و غبار نشانمیدهد که بیشترین فراوانی وقوع گرد و غبار در ساعت 31 گرینویچ ) 33:16 محلی( میباشد. میانگین ماهانه روزهای گرد وغباری نشانگر آن است که ماه ژوئیه با میانگین28/8 دارای بیشترین و ماه نوامبر با میانگین 3 روز دارای کمترین تعداد روزگرد و غباری میباشند. ایستگاه دهلران و ایوان غرب به ترتیب با 306 و 301 روز گرد و غباری دارای بیشترین و کمترین فراوانی گرد و غبار میباشند. روند سالانه گرد و غبار نشان میدهد سال 2633 و 2660 به ترتیب با میانگین25/2و2/1روزگرد و غباری دارای بیشترین و کمترین روز گرد و غباری بودهاند. بررسی پراکنش فصلی نشان میدهد که دوره گرم سال از فراوانی بیشتری نسبت به دوره سرد سال برخوردار بوده است. نتایج تحلیل گرد و غبار محلی و فرامحلی نشان میدهد که حدود 22 درصد از گرد و غبار منطقه را گرد و غبار با منشا فرا محلی تشکیل داده است

کلیدواژه ها:

شدت و تداوم ، گرد و غبار ، ایلام