مقایسه مدیریتهای مختلف آبیاری با سیستم نوین مدیریت کشت برنج ( SRI ) بر بهره وری آب

سیستم نوین مدیریت کشت برنج ( SRI ) یکی از روشهای کشت میباشد که در آن علاوه بر کاهش در مصرف آب در مصرف نهاده های کشاورزی نیز میتوان صرفه جویی نموده که در نتیجه افزایش درآمد را در پی خواهد داشت. در این پژوهش به منظور بررسی بهره وری آب در سیستمهای مختلف کشت و مقایسه آن با سیستم نوین مدیریت کشت برنج ( SRI ) ، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 10 تیمار و 3 تکرار در مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات برنج کشور، رشت در سال زراعی 1390 انجام شد. تیمارها: روش کشت سنتی، روش کشت بهبود یافته و سیستمهای مختلف کشت به روش SRI در قالب 8 تیمار مختلف کودی بودند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه، بیوماس کل، بهره وری مبتنی بر بیوماس و بهره وری آب مبتنی بر عملکرد در روش SRI بطور معنیداری بیشتر از روشهای سنتی و بهبود یافته بود. از بین تیمارهای مختلف کودی در سیستم SRI تیمار (کود بازیافت زباله شهری + 50 % کود شیمیایی) همراه با کاهش 50 درصدی در مصرف کود شیمیایی بیشترین عملکرد دانه را به مقدار 3122 کیلوگرم در هکتار داشت. همچنین با توجه به کاهش حدود 50 درصدی میزان آب مصرفی، بیشترین بهره وری آب مبتنی بر عملکرد در سیستم SRI تیمار (کود بازیافت زباله شهری + 50 % کود شیمیایی) به میزان 1/56 متر مکعب در هکتار بدست آمد. بنابراین تیمار مدیریت (کود بازیافت زباله شهری + 50 % کود شیمیایی) با توجه به آنچه ذکر شد به عنوان مدیریت مناسب پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب مبتنی بر عملکرد ، بیوماس ، سیستم نوین مدیریت کشت برنج ، عملکرد دانه