اثر سطوح یک سوپرجاذب بر هدایت هیدرولیکی اشباع، تخلخل و منحنی مشخصه رطوبتیدر خاک زراعی

کاهش بارندگی و افزایش مصرف آب در بخش کشاورزی و هدر رفت آب در مزرعه به صورت تلفات متفاوت در خاک، نیاز به مدیریت آب در مصرف را مشهود می کند. یکی از راهکارهای مورد توجه برای تعدیل در مصرف آب و بهبود ساختمان خاک در بافت های سنگین و نیمه سنگین در مناطق خشک و نیمه خشک، استفاده از درصدهای پلیمرهای سوپرجاذب در بخش کشاورزی است. در تحقیق موجود، تاثیر استفاده از سوپرجاذب A300 درقالب طرح کاملاً تصادفی در چهار سطح (صفر، 2، 1، 3 گرم در کیلوگرم خاک) و سه تیمار بر روی خاک سیلتی لوم مزرعه شماره 2 دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران، بر هدایت هیدرولیکی و تخلخل کل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از افزایش هدایت هیدرولیکی، با افزایش درصد سوپرجاذب بود. همچنین روند افزایشی در تخلخل کل به ترتیب برای تیمارهای 0/1 ، 0/2، و 0/3 درصد وزنی نسبت به شاهد برابر 8/03 ، 9/76 و 22/11درصد بود. با افزایش مقدار پلیمر سوپرجاذب در خاک و تأثیر آن بر بهبود ساختمان خاک میزان تخلخل خاک روند افزایشی را طی کرد . همچنین با تعیین مقادیر رطوبت حجمی خاک در تیمارهای متفاوت در مکش های صفر، 1، 3، 5، 10 و 15 بار در آزمایشگاه و محاسبه مقادیر پیش بینی شده رطوبت حجمی توسط 5 مدل کاربردی در نرم افزار RETC بهترین مدل با استفاده از شاخص های آماری جهت استفاده برای شرایط غیر اشباع خاک، مدل ون گنوختن محدود شده( m=1-1/n ) بود.

کلیدواژه ها:

پلیمر سوپرجاذب ، تخلخل ، منحنی مشخصه رطوبتی ، هدایت هیدرولیکی