الگوی مدیریت یکپارچه در حوضه های آبریز جهت برقراری توسعه پایدار منابع آب

ایران یکی از کشورهایی است که با کمبود آب مواجه است و به دنبال افزایش جمعیت و فشار بر منابع طبیعی، بحران آب نیز اثرات نامطلوبی بر محیط زیست بر جای می گذارد. در نگرش جدید جهانی، آب کالایی اقتصادی- اجتماعی و به عنوان نیاز اولیه انسان محسوب می شود. هر چند آب یکی از منابع تجدید شونده به شمار می رود، اما مقدار آن محدود است. به همین جهت، دستیابی به تعادل در زمینه استفاده از منابع آب و اهمیت ا ین موضوع در سال های اخیر و خصوصاً توجه به توسعه پایدار ضرورت بازنگری شیوه های مدیریتی را در این زمینه آشکارتر ساخته است. امروزه توسعه پایدار در سایه ساخت سیستم هایی کارامدتر حاصل می گردد که بتواند داده ها و اطلاعات مناسب را در اختیار ارگان های مرتبط قرار دهد. و موجب سلامت محیط زیست، ثبات، انعطاف پذیری، عدالت و توسعه یافتگی گردد. سیستم مدییت یکپارچه می تواند به عنوان رویکردی مناسب به توسعه استانداردهای مدییت و به طراحی سیاست های اجرایی در زمینه بهره گیری ا ز منابع آب کمک نماید. که در این مقاله درصدد تحلیل ابعاد مختلف نظارت بر منابع آب در راستای دستیابی به توسعه پایدار در ابعاد فضایی و زمانی می باشیم. اصول و طرح تئوریک بکار رفته در این مقاله به محققان در این زمینه کمک خواهد کرد تا برخی مطالعات تجربی را در جهت تقویت و تأئید تئوری های ارائه شده در این م قاله انجام دهند.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، حوضه های آبریز ، توسعه پایدار ، منابع آب