کاربرد مشتقات کیتینی حاصل از ضایعات پوسته میگو برای جذب رادیوایزوتوپها از پسمانهای مایع هسته ای

در این مطالعه رفتارهای جذبی پوسته میگو و مشتقات کیتینی حاصل از آن برای جذب رادیوایزوتوپهای (137) Cs و Sr (90) و Co (60) و Mn (54) از پسمانهای مایع هسته ای در دو سیستم گسسته و ستونی مورد بررسی قرار گرفت. پوسته میگو، مشتق کانی زدایی شده آن وهمچنین کیتین و مشتق داستیله آن کیتوزان بعنوان جاذبهای مورد استفاده در این تحقیق انتخاب شدند. آزمایشات انجام شده بر روی 735 نمونه گسسته و 200 نمونه ستونی حاکی از آن است که مقدار نهایی جذب تابع pH محیط، اندازه ذرات و زمان ماندگاری، نوع جاذب و ضریب داستیلاسیون بوده و تغییرات دما تنها بر تغییر در سرعت جذب موثر می باشد. برای اندازه گیری نمونه ها از دستگاه LCp- AA و همچنین طیف سنجی گاما با دتکتور HPGe استفاده گردید. در بین پنج جاذب مورد سنجش، کیتوزان 1 و 2 بهترین نتیجه را در جذب کبالت از خود نشان دادند. برغم اینکه جاذبهای مورد بحث همگی در جذب رادیو ایزوتوپها موثر بودند لیکن کیتوزان 1 با با ضریب داستیله 50 تا 70 درصد به لحاظ عملی بهترین نتیجه و از طرف دیگر پوسته میگو بدترین شرایط جذبی را دارا بود.

کلیدواژه ها:

کیتین ، کیتوزان ، جاذب ، پسمان هسته ای ، میگو