اولویتبندی عوامل موثر بر افزایش حضورپذیری زنان در فضاهای شهری(حدفاصل میدان انقلاب تا چهارراه ولیعصر تهران)

شهر و فضاهای شهری آن، محل استفاده گروههای مختلف مردم است که هر یک بنا بر ویژگیهای خاص فردی، فرهنگی و اجتماعی خود توقعات مختلفی از این فضاها دارند. گروه زنان یکی از استفادهکنندگان اصلی فضاهای شهری هستند که نیاز به برقراری ارتباط در فضاهای شهری دارند. اساس حضور گسترده و فعال زنان در شهر بدون فراهم آوردن امکانات فضایی و عملکردی در فضاهای شهری میسر نیست. هدف پژوهش حاضر اولویتبندی عوامل موثر بر حضور پذیری زنان در فضاهای شهری هست. بدین منظور در جهت هرچه ملموس تر شدن هدف پژوهش، حد فاصل میدان انقلاب و چهارراه ولیعصر تهران به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. در ابتدا عوامل مؤثر بر افزایش حضور پذیری زنان در فضاهای شهری بر اساس مطالعات اسنادی استخراج و پرسشنامه ای در قالب معیارهای ذیل تهیه و در سه بازه زمانی صبح، ظهر و عصر از 300 نفر گروه زنان مورد پرسش و در ادامه پس از مقایسه دودویی معیارها و زیر معیارهای آنها، با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه تحلیلهای انجامشده حاکی از آن است که عوامل حضور پذیری زنان به ترتیب اهمیت معیارهای امنیت، سرزندگی، اختلاط کاربری، دسترسی، حس تعلق و مقیاس انسانی در محدوده مطالعاتی رتبه بندی شدهاند.

کلیدواژه ها:

حضور پذیری ، فضاهای شهری ، گروه زنان ، تحلیل سلسله مراتبی