بررسی و ارزیابی جایگاه فرهنگ در حقوق شهروندی و مدیریت شهری

زندگی شهری کنونی ایرانیان از یک سو گرفتار تناقض و تضاد میان بخش قدیمی و تاریخی شهرهای ایران و توسعه فیزیکی لجام گسیخته شهرنشینی است و از سوی دیگر با فرایندهای مطابق آن دیجیتال و جهانی شدن که محصول تحول فرهنگ معاصر است روبه رو گشته است و شهروندی را که به معنای حضور معنوی در شهر می باشد را صرفا به حضور فیزیکی در شهر مبدل نموده است بر پایه این تعاریف مفهوم جدیدی از شهروندی که تابع پدیده شهر، شهرنشینی و مدیریتشهری است در حال شکل گیری می باشد بر این اساس در جهت افزایش کیفیت معیارهای عملکردی مدیریت شهری و شهروندی حقوق جدیدی از شهروندی قابل تعریف است در بخش های آغازین پژوهش آموزش و فرهنگ سازی در حوزه های پون نظان حقوقی شهروندی مورد ارزیابی قرار گرفته است و در ادامه ضمن تحلیل مفاهیم شاخص های ارتباطی بین اساس مالکیت و تعلق اجتماعی با مشارکت و ارتباط بین مدیریت شهری ، شهروندی، حقوق شهری پرداخته شده است. در این پژوهش از مطالعات تحلیلی کتابخانه ای استفاده شده است . دستاورد این پژوهش ارائه راهکارهای در جهت مقابله درست و عملی با مسائل و مشکلات جدید شهری منوط به تدوین قوانین و مقررات شهری در بستری از برنامه ریزی به عنوان ضروریات مدیریت مطلوب شهرها با نگاهی عمیق به زمینه های لازم برای تحقق توسعه پایدار شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، حقوق شهروندی ، مدیریت شهری ، مشارکت