بررسی تبیین نور در معماری اسلامی

نور از عوامل موثر بر ارزش فضایی است که بعنوان غیر مادی ترین عنصر محسوس طبیعت، همواره در معماری اسلامی وجود داشته و در واقع نشان عالم والا و فضای معنوی است. به همین ترتیب نور در معماری ایرانی همیشه به منزله روشن کردن کامل فضای معماری بکار نمیرود؛ بلکه گاهی جنبه عرفان و تقدس به خود گرفته و جنبه های دیگر فضا را تحت تأثیر قرار داده و گاهی بر آنها تأکید می کند. ریتم نوری در معماری اسلامی نقش بسزایی را در تبیین تحول و توالی فضا ایفا می کند، بگونه ای که می توان اینگونه بیان نمود که توالی فضا بوسیله نور بعنوان یک مولفه در زمینه هنرهای سنتی بسیار مورد توجه قرار گرفته و این توجه و اهمیت نشان از جایگاه این اصل در تفکر اسلامی است. دراین مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بوسیله مطالعات کتابخانه ای، میدانی و اسنادی به بیان تشریح و کیفیات غیر قابل اندازه گیری حاصل از نور پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

نور ، فضا ، طبیعت ، عرفان ، معماری اسلامی