مقایسه پایش خشکسالی با استفاده از شاخصهایDI و SPI مطالعه موردی: زیرحوضه ی رودک – لتیان

خشک سالی پدیده ای طبیعی است که در سال های اخیر نگرانی های زیادی برای جامعه بشری ایجاد کرده و آینده نگران کننده تری در پیش روی آنها قرار داده است. مطالعه روش های شناخت، پهنه بندی و همزیستی با آن در تحقیقات اقلیمی، از جمله موضوعاتی است که به طور گسترده مورد بررسی می گیرد. با توجه به اهمیت پدیده خشک سالی و مطالعه آن، عملکرد شاخص های خشکسالی هواشناسی جهت ارزیابی شدت خشک سالی در حوضه ی رودک (زیر حوضه ی لتیان) مورد بررسی قرار می گیرد تا مناسب ترین شاخص تعیین شود. به منظور پایش و بررسی شدت و مدت خشک سالی ، از دو شاخص خشک سالی هواشناسی بارش استاندارد شده (SPI) و دهک ها (DI) استفاده گردید. نتایج محاسبات شاخص های SPI و DI در سال های مورد مطالعه، نشان می دهد که در سال های آبی 76-75 و 78-77 شدیدترین و وسیع ترین خشک سالی ها روی داده است. با توجه به قابلیت شاخص SPI، می توان مشخص کرد که پردوام ترین خشک سالی مربوط به محدوده سال های آبی 78-77 تا 80-79 است که این تداوم خشک سالی تأثیر نامطلوبی بر منابع آب زیرزمینی می گذارد. ولی از نظر شدت، حادترین خشک سالی در سال های آبی 76-75 و 78-77 رخ داده است که در سال هایی که خشک سالی شدید است، باعث خسارات جبران ناپذیری بر کشاورزی به خصوص کشت دیم در منطقه می شود.

کلیدواژه ها:

SPI ، DI ، خشک سالی ، کشاورزی ، رودک