بررسی نقش تورهای مجازی بر توسعه گردشگری طبیعی و ژئوتوریسم مطالعه موردی شهرستان چابهار

زمین گردشگری یکی ازجدیدترین انواع گردشگری است که زیرشاخه بوم گردشگری اکوتوریسم بوده ازجمله عوامل اصلی توسعه پایدار درسطوح اقتصادی واجتماعی و فرهنگی و زیست محیطی می باشد گردشگری الکترونیکی خاصه استفاده ازتورهای مجاز نقطه عطفی یبن گردشگری و فناوری اطلاعات است که هردوپدیده ازعمده ترین فعالیتهای درامدزا ومولد فرصتهای شغلی درجهان است تورمجازی بخشی ازگردشگری مجازی است که هدف ازارایه آن ازبین بردن محدودیت های زمانی و مکانی است بااستفاده ازتورمجازی میتوان بانقاط دیدنی مختلف دنیا اعم ازمکانهای تاریخی و فرهنگی و یامناطق طبیعی دیدن کرد و برای سفر به آن مناطق برنامه ریزی نمود استان سیستان وبلوچستان خاصه شهرستان چابهار بابهره گیری ازاقلیم طبیعی و منحصربفرد بعنوان یکی ازشهرهای باپتانسیل ژئوتوریستی جهت گردشگران و علاقه مندان و پژوهشگران این حوزه م یباشد که کمتر موردتوجه قرارگرفته است معرفی کامل و جامع جاذبه های این شهرستان و همچنین برنامه ریزی مناسب جهت توسعه زیرساخت های منطقه جهت تامین نیازهایگردشگران نیازمند تهیه برنامه ای استراتژیک و نظام مند است که یکی ازراه های این برنامه ریزی استفاده ازتورهای مجازی برای شناساندن این شهرستان بعنوان یکی ازشهرهای با پتانسیل بالای گردشگری و بخصوص ژئوتوریسم می باشد

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ژئوتوریسم ، توریسم الکترونیک ، برنامه ریزی استراتژیک ، توسعه ، مدل Swot ، تورمجازی ، چابهار