ارزیابی آمایش اقلیمی استان اصفهان با استفاده از روش های نوین

طبقه بندی اقلیمی نواحی جغرافیایی از گذشتههای دور اذهان اقلیمشناسان را به خود مشغول کرده است، استفاده از چند راقلیمی در روشهای سنتی به تنهایی نمیتواند گویای واقعیت اقلیم نواحی باشد. بنابراین در سالیان اخیر محققان کوشیده اند با استفاده از غالب پارامترهای مؤثر بر اقلیم و روشهای چند متغیره تصویری واقعی از اقلیم نواحی ارائه دهند. هدف این گزارش پهنه بندی اقلیمی استان اصفهان با روش تحلیل عاملی و خوشهای است. در این روشها غالب عناصر اقلیمی در تعیین نوع آب و هوایمنطقه دخالت داده میشود ولی در اینجا به علت نواقص موجود در داده های آماری اولیه تنها از شش عنصر اقلیمی (رطوبت، دما، بارش، ماکزیمم دما، مینمم دما و باد) استفاده شد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل عاملی و خوشه ای پهنه بندی اقلیمی استان اصفهان صورت گرفت برای این امر یک ماتریس 6 در 10 شامل 10 ایستگاه سینوپتیک هواشناسی و 6 متغیر اقلیمی تشکیل شد به علت تفاوت در مقیاس اندازه گیری متغیرها از نمره استاندارد داده ها استفاده گردید بررسی نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که اقلیم منطقه متأثر از 2 مؤلفه دمایی و بادی است. مؤلفه های یاد شده حدود 94درصد رفتار آب و هوایی منطقه را تبیین کردند. تحلیل خوشه ای بر روی عوامل یاد شده وجود چهار ناحیه آب و هوایی را در منطقه نشان داد این نواحی عبارتند از: ناحیه گرم و خشک بیابانی ، نیمه خشک، کوهستانی و سرد، نیمه کوهستانی و نیمه سرد

کلیدواژه ها:

پهنه بندی آب وهوایی ، تحلیل خوشه ای ، تحلیل عاملی ، استان اصفهان