ارزیابی مقاومت نمونههای ژنتیکی گندم های سینتتیک هگزاپلویید با نژادUg99

زنگ سیاه یکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد محصول گندم در جهان است. نژادUg99و تنوع پاتوتیپی حاصل از آن توانایی غلبه برمقاومت ژن 31Srدر ارقام تجاری موجود را دارد و تهدید جدید برای کشت گندم جهان محسوب گردیده است. با شناسایی منابع مقاومت ژنتیکی و ایجاد و استفاده از ارقام مقاوم می توان به مدیریت و کنترل بهتر این بیماری پرداخت. گندم های سینتتیک هگزاپلویید به دلیل داشتن تنوع بیشتر از نیاکان وحشی و با دارا بودن تنوع ژنتیکی منابع میتوانند به عنوان منبع ژنهای مقاومت مورد مطالعه قرار گیرند. در این مطالعه مقاومت 401 نمونه ژنتیکی گندم سینتتیک هگزاپلویید موجود در کلکسیون بانک ژن گیاهی ملی ایران در برابر پاتوتیپ جدیدزنگ سیاه گندم در ایران ارزیابی شد. جدایه بیماریزای مورد بررسی از نمونه های جمع آوری شده از دشت آزادگان توسط بخش غلاتموسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر دریافت شد. پس از تکثیر تک اسپور و دو بار مایه زنی جدایه روی ارقام افتراقی دریافتی ازمرکز تحقیقات بین المللی ذرت و گندم(سیمیت) پاتوتیپ جدایه مورد بررسیTTKSKمشخص شد. پس از تکثیر جدایه روی مجموعه نمونه های ژنتیکی مورد بررسی همراه با ارقام افتراقی و شاهد (رقم موروکو) در مرحله گیاهچه ای و در داخل گلخانه بانک ژن گیاهیملی ایران، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر با شش تکرار در برابر جدایه فوق مورد ارزیابی قرار گرفت. تیپ آلودگی بعد از گذشت دو هفته از آلوده سازی با استفاده از روش رولفز و همکاران ( 1992 ) یاداشت برداری شد و کل آزمایش یکبار دیگر تکرار شدنتیجه آزمایشات نشان داد در مرحله گیاهچه ای در مقابل جدایه مورد بررسی که دارای توانایی بیماریزایی رویSr31بود که تعداد 58 نمونه ژنتیکی مقاوم ،تعداد 21 نمونه ژنتیکی نیمه مقاوم، 3 نمونه ژنتیکی نیمه حساس و تعداد 319 نمونه ژنتیکی از خود حساسیت نشان دادند.

کلیدواژه ها:

گندم ، زنگ سیاه ، نمونه های ژنتیکی سینتتیک هگزاپلویید ، نژادUg99 ، پاتوتیپ