تاثیر تنش شوری بر انتقال مجدد کربوهیدرات و بیان ژنهای کلیدی متابولیسم فروکتان در گندم

تنش شوری یکی از عوامل محدود کننده عملکرد در گندم است. طی تنش، ذخایر ساقه بهعلت محدود شدن فتوسنتز جاری اهمیت پیدامیکند. بهمنظور بررسی تاثیر انتقال مجدد ذخایر ساقه در حفظ عملکرد طی شوری، انتقال مجدد و بیان ژنهای کلیدی در متابولیسمفروکتان، طی دو سال زراعی در آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل با سه تکرار و تیمار شوری در دو سطح شاهد وشوری با هدایت الکتریکیdSm-1 1212 مطالعه شد. در سال اول ژنوتیپهای 14 و 49 ، رقم متحمل بم و حساس قدس و در سال دوم بم وقدس به عنوان ارقام آستانهای با شرایط مشابه در گلخانه کشت شدند. نتایج نشان داد تحت تنش بیشترین عملکرد، انتقال مجدد و سهم انتقال در عملکرد، تولید قند محلول، انتقال فروکتان و کارایی آن مربوط به بم و بیشترین افت عملکرد مربوط به قدس بود. بیان ژنهای بیوسنتز فروکتان شامل6-sft 1- و sst طی شوری، در شروع گلدهی در بم افزایش یافت. روند تغییرات بیان ژنهای دخیل در تجزیه فروکتان شاملivr 1- و fehافزایش معنیداری را 20 الی 30 روز پس از گلدهی در بم نشان داد. بیان بالاتر ناقل ساکارزsut1 نیز بیانگرپتانسیل بالای رقم بم در انتقال ساکارز به دانه طی تنش بود. بر اساس این نتایج، انتقال مجدد بالا وابستگی عملکرد را به فتوسنتز جاری کاهش داده و مانع افت شدید عملکرد میگردد. با توجه به تنوع ارقام گندم از نظر توان تولید و انتقال کربوهیدرات پیشنهاد میشود در گزینش ارقام برای تحمل شوری این توانایی مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، گندم ، انتقال مجدد ، فروکتان ، بیان ژن