تحلیل و تست نرخ زوال ارتعاشات در خط آهن بالاستی

ریل به عنوان یکی از منابع غالب تولیدکننده نویز در راه آهن در سرعتهای معمول ( تا 160 کیلومتر بر ساعت) شناختهشده است. مدلهای تئوری نویز غلتشی نشان دادهاندکه نرخ زوال ارتعاشات در طول ریل، طول م ؤثر انتشار نویز راکنترل میکند و در نتیجه ارتباط مستقیمی با انتشار نویز ریل دارد. در این مقاله، به بررسی نرخ زوال ارتعاشات و ارتباط آن با نویز ریل به کمک مدلسازی المان محدود و اندازهگیری میدانی پرداخته شده است. ریل با تکیهگا ههای متناو ب که معرف ریل بالاستی میباشد، در نرم افزارABAQUSمدلسازی شده و پس از تحلیل، پاسخ ارتعاشی ریل استخراج شده و نرخ زوال در هر باند فرکانسی 1/3اکتاو محاسبه شده است. همچنین توسط دو شتاب سنج، یکی روی محل تراورس و دیگری در محل بین تراورس ها روی خط متروی صادقیه اندازهگیری میدانی انجام شده و نرخ زوال عمودیخط بهدست آمده است. مقایسه نتایج نرخ زوال بهدست آمده از مد لسازی المان محدود و انداز هگیری میدان ی، مطابقت خوبی را نشان داده است. همچنین مطابق نتایج اندازهگیری میدانی، در فرکانسهای پایین فرکانس قط ع، نرخزوال مربوط به شتابسنج در محل تراورس از نرخ زوال مربوط به شتابسنج در محل بین تراورسها، تقریباً 2 دسیبل کمتر میباشد ولی در فرکانسهای بالای فرکانس قطع نتایج مربوط به دو شتابسنج تقریباً منطبق بر یکدیگر میباشند.

کلیدواژه ها:

نویزریل درراه آهن ، نویزغلتشی ، نرخ زوال ، المان محدود ، فرکانس قطع