نقش معماری منظر در طراحی محیطی برای کودکان

در مبانی طراحی شهری همواره به کودک به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار نگریسته میشود . کودکان نیازمند محیط هایی هستند که آنان را مخاطب قرار دهد و به چالش وا دارد. از این رو آماده سازی محیط های باز شهری برای کودکان به عنوانشهروندان و سازندگان آینده شهر از اهمیت ویژه برخوردار است . در این مقاله با تکیه بر ویژگیهای منحصر به فرد کودکان، به عنوان بخش مهمی از شهروندان، ضرورت و اهمیت بهره گیری از قابلیت فضاهای شهری متناسب با روحیات و نیازهای کودکان را بیان نموده و به منظور رشد خلاقیت آنها مورد تاکید قرار می گیرد و در این رابطه برخی از اصول و معیارهای طراحی این فضاهادر تناسب بارشد و شکوفایی خلاقیت کودکان ارایه می شود . همچنین مشارکت آنها در فرایند طراحی فضاهای بازی به عنوان یکی از راهکارهای فعال و پویای طراحی پیشنهاد می شود . در این راستا با تکیه برروش تحقیقی تحلیل محتوا، برخی از مطالعات رشد خلاقیت کودکان و فرایند طراحی فضاهای باز شهری بررسی شده و چنین استنتاج می شود که مشارکت مستقیم کودکان در خلق فضای آنان، افزون بر ایجاد تمایل بیشتر به حضور و تعامل در محیط، امکان رشد جسمی، ذهنی، اجتماعی، استعداد ها و خلاقیت آنان نیز فراهم گردد .

کلیدواژه ها:

کودک ، فضای شهری ، طراحی ، محیط ، خلاق