مفهوم زمینه گرایی در شکل گیری معماری پایدار

بناهای پایدار بناهایی تلقی می شود که کمترین تاثیرات مخرب را به محیط های ساخته شده مصنوع و طبیعی مجاور ناحیه اطرافشان و همچنین متن و زمینه کلی خود داشته باشد. لذا رسیدن به معماری پایدار میسر نمی گردد مگر با تاکید به زمینه گرایی معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد. درواقع بنایی را که بستر معماری به او انتقال داده به واقعیت برساند و طراحی می کند.در نتیجه ساختمان جزئی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود. در این رویکرد معماری زمینه گرا به عنوان مهمترین رکن از خلق معماری تاکید می کند. توجه به مفاهیم معماری زمین گرا در کنار معماری پایدار ذکر شده هدف اصلی مقاله مفهوم زمینه گرایی در شکل گیری معماری پایدار است در این مقاله بر اساس زمینه فرهنگی و اجتماعی و تاریخی ، کالبد اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضو همخوان با اکولوژی و عضوی هماهنگ در بستر محیط زیست خواهد بود

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، ، معماری پایدار ، محیط زیست