بررسی امکان بهبود رشد ریشه گیاه عدس با استفاده از همزیستی میکوریزایی و آزوسپریلیوم تحت شرایط دیم

این تحقیق به منظور بررسی امکان بهبود رشد ریشه گیاه عدس با استفاده از همزیستی میکوریزایی و همیاری باکتری آزوسپریلیوم تحت شرایط دیم انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در شرایط مزرعه اجراگردید. فاکتورها شامل میکوریزا در سه سطح شامل عدم مصرف، مصرف میکوریزا موسه و میکوریزا انترارادیس، فاکتورآزوسپریلیوم در 2 سطح شامل عدم مصرف و مصرف آزوسپریلیوم برازیلنس، فاکتور رقم عدس در 2 سطح شامل رقم دانه درشت مشهدی و رقم دانه ریز ناز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با اعمال فاکتور میکوریزا وزن خشک ریشه، و درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح 1% معنی دار شد. همچنین با اعمال فاکتور آزوسپریلیوم درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح 1% معنی دار شد. بین ارقام مختلف عدس تفاوت معنی داری در صفات مورد مطالعه ریشه وجود نداشت. در بررسی اثرات متقابل میکوریزا و آزوسپریلیوم نیز تفاوت معنی داری در صفات مورد مطالعه ریشه دیده نشد. نتایج بررسی اثرات متقابل آزوسپریلیوم و ارقام عدس نشان داد که درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح 5% معنی دارمی باشد. همچنین نتایج اثرات متقابل میکوریزا و ارقام عدس نشان داد که درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح 1% معنی دارمی باشد. همچنین اثرات متقابل سه گانه آزوسپریلیوم، میکوریزا و ارقام عدس نشان داد که درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح 5% معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

میکوریزا ، آزوسپریلیوم ، عدس ، ریشه ، دیم