تحلیل سمبل های رمان ملکوت با رویکردی به نقد کهن الگویی

سمبل به هر نشانه محسوس که با چیزی غایب یا غیرقابل مشاهده در ارتباط است اطلاق می شود. یکی از خاستگاه های سمبل علم روان شناسی است که صورت های کهن الگویی یونگ یکی از شاخه های آن به حساب می آید. مهم ترین کهن الگویی که از نظر یونگ عبارتنئ از: سایه، پرسونا، خود، آنیما و آنیموس، خود را به شکل سمبولیک در آفرینش های والای ادبی و هنری نشان می دهند.در این مقاله با تمسک به نقد کهن الگویی یونگ سمبل های داستان بلند ملکوت تحلیل شده اند.

کلیدواژه ها:

سمبل ، نقد کهن الگویی ، پرسونا ، سایه ، آنیما و داستان ملکوت