کنایه پردازی های ترکیبی در اشعار وحشی بافقی

دانش بلاغت از جمله دانش هایی است که بر بنیاد زبان استوار گردیده است و هدف آن بررسی و بازشناسی گونه ای از زبان است که خاص سبک های ادبی است هر دوره ای از دوره های ادبی، بلاغت متناسب با خود را می طلبد، و آن را در دل خود می پروارند : چرا که این دانش تا حد زیادی وابسه به سبک های ادبی است. هدف پژوهش حاضر بررسی یکی از شگردهای ادبی ناشناخته است که در طول تاریخ شعر فارسی حضور داشته اما مورد بررسی قرار نگرفته است. در این تحقیق به بررسی این شگرد بلاغی و شاخه های گوناگون آن و هم چنین ارائه ی روش شناسایی آن در شعر وحشی بافقی پرداخته خواهد شد تا چند و چون آن در شعر این شاعر نیز مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

وحشی بافقی ، کنایه ، استعاره ی ایهامی ، کنایه ، بلاغت ، مکتب وقوع ، سبک