چرا در آخر هر جمله ای که می گویم// تو ای نشانه پرسش نشسته ای به کمین؟ (بررسی کنش کلامی پرسش در اشعار قیصر امین پور)

جملات پرسشی از معمول ترین مولفه های دستور زبان است. از آن جا که شعر گستره ای از افکار و احساسات گوناگون را در بر دارد رابطه میان مقوله دستوری و منظوری در آن همیشه مستقیم نیست. نظرات گسترده ای در باب مفاهیم ضمنی جملات ذیل نظریه کنش های کلامی ارائه شده است. این پژوهش به رمزگشایی مفاهیم جملات پرسشی در اشعار قیصر امین پور با تاکید بر نظرات گرایص و اهمان می پردازد. جملات پرسشی در اشعار امین پور کمتر در معنای صریح به کار رفته اند و توان منظوری آن ها چند بعدی است. بیشترین معنای تلویحی که برداشت می شود شامل: دعوت خواننده به تعمق و تفکر، شکایت از روزگار عجز و ناتوانی از پاسخ به امور است.

کلیدواژه ها:

جملات پرسشی ، کنش کلامیف زمینهف مفهوم ضمنی