تحلیل و بررسی نقش بهره برداری خانوادگی در پایداری کشاورزی نواحیویژه(مطالعه موردی : اراضی کشاورزی حاشیه دریاچه زریبار- شهرستان مریوان)

کشاورزی، یکی از مهمترین بخشهای تولید در ایران است رشد کشاورزی به طور گسترده بستگی به بهبود تولید و مصرف دارد. پدیده پراکندگی اراضی با شیوه بهره برداری خانوادگی به عنوان یکی از محدودیتهای اصلی توسعه کشاورزی در ایران ذکر شده ، در مقابل از یکپارچه سازی اراضی با شیوه مکانیزه به عنوان یکی از عوامل ترقی کشاورزی یاد شده . این پژوهش با توجه به شرایط حاکم بر منطقه با رویکردی نوین به بهره برداری خانوادگی نه به عنوان یک تهدید ، بلکه به عنوان فرصتی برای توسعه کشاورزی محدوده مورد مطالعه می نگرد . محدوده مورد مطالعه شامل دشت کولان در محدوده روستای کولان در اطراف دریاچه زریبار در غرب شهر مریوان از استان کردستان است با توجه به اینکه دشت کولان در اطراف دریاچه زریبار بوده ، ملاحضات زیست محیطی ایجاب می کند که رویکردی خاص به کشاورزی این محدوده با تاکید بر کشاورزی پایدار داشت. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به روش کتابخانه ای و پیمایشی بوده و نتایج این تحقیق نشان می دهد که با توجه به شرایط زیست محیطی،اجتماعی و اقتصادی اطراف دریاچه زریبار که جزئی از نواحی خاص می باشد بهره برداری خانوادگی ، یکی از بهترین گزینه ها در پاسخگویی به نیازهای منطقه می باشد ، لذا پژوهش حاضر با در نظر گرفتن محدودیتها و فرصتهای موجود در منطقه نگرشی نو به بهره برداری خانوادگی را مدعی است

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، بهره برداری خانوادگی ، نواحی ویژه ، دریاچه زریبار