مدل سازی مسکن همساز با اقلیم برای روستای رستمیبر مبنای روش های ماهانی، اوانز

در فرآیند توسعه همگام با محیط، ارزیابی آسایش حرارتی به صورت بومی ضروری می باشد. زیرا با تعیین این حدود، از اتلاف مقدار زیادی انرژی جلوگیری می شود. شناسایی وضعیت اقلیمی یک محل وتحلیل نیازهای اقلیمی از نظر آسایش انسان و کاربرد مصالح ساختمانی یکی از مقدمات طراحی همساز با اقلیم است. در این مطالعه با توجه به ساختار شهری روستای رستمی و همچنین قرار گیری آن در منطقهگرم و مرطوب، این شهر به عنوان الگویی جهت مطالعات معماری همساز با اقلیم انتخاب شده است. از شرایط ویژه آب و هوایی نظیر ساعات آفتابی بالا، وزش بادهای نسیم دریا به خشکی و بادهای محلیبرخوردار می باشد. توجه به نیروهای زوال ناپذیر چون آفتاب و باد و استفاده از آنها در بهبود شرایط حرارتی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش روش استخراج آمار اقلیمی و تحلیل آن به صورت کاربردیتوضیح داده می شود، تحلیل آمار از معیار زیست اقلیمی ماهانی، اوانز و اولگی است، برای تشخیص وضعیت محل از آمار میانگین نوسان ماهیانه و متوسط رطوبت نسبی استفاده شده و روش تحقیق به صورت تحلیلی-توصیفی با ابزار مطالعات کتابخانه ای و اطلاعات و اسناد جمع آوری شده از اداره هواشناسی استان بوشهر می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری همساز با اقلیم ، مسکن ، روستا رستمی ، آسایش ، ماهانی ، اوانز