بررسی سازوکارهای گردشگری الکترونیکی در ایران

علی رغم توانمندی های ایران در زمینه گردشگری، متاسفانه تاکنون نتوانسته به جایگاه شایسته ای در این صنعت دست یابد. ازجمله عواملی که می تواند صنعت گردشگری کشور را توسعه و بهبود بخشد، استفاده از خدمات اینترنتی است، گردشگری الکترونیکی بخصوص برای کشوری نظیر ایران می تواند یکی از مهمترین منابع کسب درآمد باشد و نقش بسیار چشمگیری در جهت توسعه منافع ملی ایفا نماید. از اینروهدف این مقاله بررسی گردشگری الکترونیکی و وضعیت آن در ایران بوده و به برخی مشکلات گردشگری الکترونیکی در ایران توجه شده و در آخر پیشنهادات و راهکارهایی برای توسعه آن، ارائه شده است.روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای و اسنادی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ارائه خدمات به گردشگران در ایران، بیشتر از طریق وب سایت های دولتی و دربعضی موارد سایت ها خصوصی انجام می شود.ارائه خدماتی نظیر روادید الکترونیکی، سیستم های برنامه ریزی مقصد و نقشه های تعاملی هوشمند هنوز به طور موثری انجام نشده و می توان گفت ارائه نمی شود. نتایج نیز نشان دهنده ی آن است که گردشگری الکترونیکی، حلقه مفقوده صنعت گردشگری در ایران است که با توسعه و بازنگری در سیاست ها و فعالیت های پراکنده گذشته، می توان گام بلندی برایتوسعه این صنعت برداشت و از فواید بیشمار آن بهره مند شد.

کلیدواژه ها:

گردشگری الکترونیکی ، گردشگری مجازیIT ، e-tourismگردشگری ایران