طراحی مدل زیرساخت محور در توسعه گردشگری الکترونیک با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری (موردمطالعه: استان یزد)

گردشگری یکی از حوزه های اقتصادی است که با سرعت فزاینده ای در حال پیشروی است و حجم قابل توجهی از درآمد، اشتغال و تولید ملی را به خود اختصاص داده است. فناوری اطلاعات نیز با سرعت روزافزونی در بخش های مختلف زندگی انسان نفوذ کرده و به عنوان یکی از مولفه های اثرگذار در حوزه های مختلف کسب وکار به شمار می آید. گردشگری نیز تحت تاثیر نفوذ فناوری اطلاعات قرارگرفته و موضوع گردشگری الکترونیک حاصل ترکیب این دو حوزه است. با توجه به وجود جاذبه های متنوع گردشگری در استان یزد و همچنین لزوم بهره گیری از ظرفیت فضای مجازی، در این تحقیق اقدام به شناسایی عوامل موثر بر توسعه گردشگری الکترونیک و روابط علی میان آن ها در این منطقه شده است. با استفاده از ادبیات تحقیق و روش دلفی تلاش شده مهم ترین عوامل زیرساختی در این زمینه شناسایی شده و سپس اقدام به تهیه مدل مفهومی روابط میان عوامل مذکور گردد. سپس با بهره گیری از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری مدل تهیه شده آزمون گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد کیفیت نرم افزارها نقش میانجی گری کامل در رابطه میان سایر سازه ها با توسعه گردشگری الکترونیک دارد. می توان گفت موفقیت در این زمینه منوط به حمایت های دولتی، کیفیت سیستم های اطلاعاتی و زیرساخت ها است اما این تاثیرگذاری از طریق ویژگی های نرم افزارهای طراحی شده معنا می یابند.

کلیدواژه ها:

گردشگری الکترونیک ، فناوری اطلاعات ، زیرساخت های گردشگری ، مدل سازی معادلات ساختاری ، استان یزد