توسعه شاخص جدید ناپایداری تونل (TII) با استفاده از رویکرد سیستمی

تحلیل پایداری سازه های زیرزمینی به علت تنوع در نوع سنگ و خاک، ساختار زمین شناسی و شرایط تنش های منطقه امری پیچیده و مشکل است. لذا دستیابی به یک طراحی بهینه در این زمینه، مستلزم شناسایی پارامترهای موثر، روابط بین آنها و چگونگی تاثیر گذاری همزمان آنها بر یکدیگر است. سیست های مهندسی سنگ (RES)، می تواند روشی مناسب برای تحلیل اندر کنش پارامترهای مختلف این فرآیند باشد.هدف از این تحقیق استفاده از رویکرد RES در رده بندی زون های مختلف در تونل انتقال آب قمرود با در نظر گرفتن پارامترهای موثر لیتولوژی، مقاومت سنگ بکر، مقاومت برشی ناپیوستگی ها، تعداد دسته در زه ها، فاصله داری، بازشدگی و پرشدگی، تداوم، هوازدگی، شرایط هیدرولیکی، تخلخل و عمق روباره می باشد. بدین منظور، ماتریس اندرکش با پارامترهای مذکور روی قطر اصلی و اندرکنش بین این پارامترها با مقداردهی کمی در عناصر غیر قطری تعیین گردیده و به کمک آن میزان اثر دهی و اثر پذیری هر پارامتر در سیستم ارزیابی شده است. طبق نتایج بدست آمده، ناپایداری بالقوه کاملا تحت اثر سیستم بوده و در مقابل، پارامترهای لیتولوژی، تعداد دسته در زه ها و بازشدگی در زه ها بیشترین تسلط را بر سیستم دارند. در ادامه، با محاسبه شاخص ناپایداری برای هشت زون مورد مطالعه در تونل قمرود و مقایسه آن با روش تجربی RES، همبستگی بالای 0/91 بدست آمد.

کلیدواژه ها:

شاخص ناپایداری تونل ، سیستم های مهندسی سنگ (RES) ، تونل انتقال آب قمرود