برنامه ریزی کاربری اراضی شهر لنده

از دهه ی 1980 به بعد توسعه ی پایدار به عنوان مفهوم اصلی و بنیادی در راهبرد حفاظت جهانی سازمان ملل و در گزارش برانت لند مطرح شد. توسعه شهری پایدار نیز اهمیت بسزایی در دل مفهوم توسعه ی پایدار دارد و در سال های اخیر به عنوان یک موضوع مهمکلیدی در کلیه ی جوامع مطرح بوده بدیهی است که استفاده از زمین و فضا، به عنوان یک منبع عمومی حیاتی و ثروت همگانی باید تحت برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد و دست یابی بهچنین شهر پایدار و ایده آل تنها در گرو ساماندهی و نحوه استفاده صحیح و برنامه ریزی شده از اراضی شهری است. از دیدگاه توسعه پایدار، زمین و فضا فقط عنصری برای تامین نیازهایاقتصادی و کالبدی شهر نیست بلکه بستر اصلی تمام فعالیتهای شهروندان و ابزار لازم برای تحقق خواستها و آرزوهای انسانی است. مقاله حاضر سعی دارد نمودهای عینی برنامه ریزیکاربری اراضی شهری شهر لنده را مورد ارزیابی و تحلیل قرار داده است و نحوه انطباق یا عدم انطباق کاربری ها به لحاظ کمی با استانداردهای مورد استفاده در ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد و به ارائه راهکارهای برای جهات توسعه شهر لنده و کاربری اراضی آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، کاربری اراضی ، شهر یاسوج ، پیش بینی کاربری اراضی