ارتباط متقابل طراحی شهری و روانشناسی محیط در شکل گیری هویت محلات شهری

شهر یک واقعیت مسلم اجتماعی است که ، به طور کلی می توان آن را در انسانها و فضا ها خلاصه کرد . ازعناصر تشکیل دهنده فضاهای شهری، محلات شهری می باشند که همواره یکی از عناصر مشترک شهر بوده بانگرش به شهرهای قدیمی تر و بنا بر تایید بسیاری از نظریه پردازان می توان این گونه نتیجه گرفت که محله ها، قلمروهای عمومی، خیابان و میدان عناصر سازمان دهنده ی شهر به شمار می روند آنچه موجب تمایز نظام فضایی،بصری، معماری و شهرسازی شهرهای جهان می شود، هویت و شخصیت آنهاست . که این موضوع به علل گوناگون بستگی دارد. از این میان سیما و منظر (زیباسازی) محلات شهری یکی از مهم ترین عواملی است که در پرورش ارزشها، باورها و در مجموع هویت فضا و مکان های شهری تأثیرگذار می باشد. انسان هر لحظه میتواند ادراکات آنی داشتهباشد که همین امر میتواند نقش مهمی رادر زندگی روزمره ی او ایفا کند. تصاویری که از محیط در ذهن ناظر به وجود می آید، به راستی حاصل جریان دوجانبه بین ناظر و محیط اوست. این مقاله، با نگاهی معطوف به عناصر سازمان دهندهی شهر، در جستجوی هویت محلات شهری توسط شهروندان آن محله می باشدآنچه به شهر روح و پویایی میدهد در حقیقت روابط بین انسانها است. درواقع هویت شهرها برگرفته از هویت شهروندان آن است ،اگرچه شهر علاوه بر انسانها ،مجموعه های متعددی را در خود دارد اما آنها بدون وجود انسانها فاقد ارزش اند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، هویت مکان ، محله ، حس تعلق ، شهروند ، روانشناسی محیط