تبدیل زیستی هیدروکرب نهای سنگین به سبک

فرایند ایزوماکس، یک فرایند کراکینگ کاتالیستی در حضور هیدروژن است که هدف آن تولید بنزین مرغوب از برش های سنگین برج تقطیر در خلاء است. لیکن این فرایند به دلیل نیاز به هیدروژن، کاتالیست، دما و فشار بالا، بسیار هزینه بردار و نیز مخاطره آمیز است. هدف از تحقیق حاضر، تهیه، رشد و تطبیق میکروارگانیزم هایی است که قابلیت تجزیه و تبدیل هیدروکرب نهای سنگین را دارا بوده و بتوان از آ نها در فرایند کراکینگ زیستی به منظور جایگزینی با فرایند کراکینگ کاتالیستی سود جست. برای این منظور ٤٠ نمونه خاک از مناطق مختلفی نفتی، جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج به دست آمده، اطلاعات مفیدی را در زمینه توانایی میکروارگانیزم ها در تغییر و تبدیل زیستی هیدروکربن ها حاصل نموده است. درصد ترکیبات اشباع در خوراک پس از تیمار میکروبی در مواردی تا دو برابر افزایش یافته (از ٣٥ درصد به ٦٥ درصد) و درصد رزین ها نیز به نصف و حتی کمتر (از 35 درصد به ١٥ درصد) تقلیل یافته است.