تغییرات عملکرد و محتوای اسانس بابونه تحت سطوح مختلف کود زیستی در چینهای مختلف

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 582

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT13_0616

تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1393

چکیده مقاله:

کودهای زیستی حاوی میکروارگانیسمهای زندهای هستند که روی بذر، سطح گیاه یا سطح خاک به کار برده شده و رشد گیاه را از طریق مکانیسمهای مختلف مانند تأمین یا افزایش قابلیت دسترسی عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان تحریک میکنند. بابونه آلمانی از مهمترین گیاهان دارویی اسانسدار است که در درمان بسیاری از بیماریها مورد استفاده قرار میگیرد. اثر چهار سطح کود زیستی شامل B0: عدم مصرف کود، B1: ازتوباکتر کروکوکوم، B2: آزوسپیریلوم لیپوفروم و B3: ترکیب دو باکتری بر عملکرد و محتوای اسانس گیاه بابونه در سال زراعی 1387 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز طراحی و اجرا شد. از زمان 50 درصد گلدهی هر کرت، کاپیتولها هر 10 روز یکبار برداشت شد. کود زیستی و چین به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی در نظر گرفته شدند. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی، کود زیستی به صورت غیرمعنیدار عملکرد کاپیتول، درصد و عملکرد اسانس را افزایش داد. بیشترین عملکرد کاپیتول و عملکرد اسانس به چین دوم مربوط بود و حداکثر مقدار اسانس از چین اول به دست آمد. در تمام سطوح کود زیستی بیشترین میزان اسانس از چین اول به دست آمد، با این حال حداکثر درصد اسانس به تیمار ازتوباکتر و چین سوم مربوط بود. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی مصرف کودهای زیستی (بویژه ازتوباکتر) تأثیر مثبتی بر افزایش عملکرد و اسانس بابونه دارد. همچنین به دلیل هزینهبالای کارگری برای برداشت کاپیتولها، برداشت گلهای بابونه تا چین سوم منطقی به نظر میرسد.

نویسندگان

سهیلا دست برهان

دانشجوی دکترا گروه اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

سعید زهتاب سلماسی

استاد گروه اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه

صفر نصراله زاده

دانشیار گروه اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

علیرضا توسلی

استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Glick, B.R. 1995. The enhancement of plant growth by free-living ...
  • Hedge, D.M., Dwivedi, B.S., Babu, S.N.S. 1999. Biofertilizers for cereal ...
  • Leithy, S., El-Meseiry, T.A., Abdallah, E.F. 2006. Effect of biofertilizers, ...
  • Lucy, M., Reed, E., Glick, B.R. 2004. Applications of free ...
  • Meawad, A.A, Awad, A.E., Afify, A. 1984. The combined effect ...
  • Omidbaigi, R. 2008. Production and processing of medicinal plants. Volume ...
  • Vessey, J.K. 2003. Plant growth promoting rhizobacteria as biofertilizer. Plant ...
  • Youssef, A.A., Edris, A.E., Gomaa, A.M. 2004. A comparative study ...
  • نمایش کامل مراجع