اثر مقادیر مختلف شوری بر جوانه زنی و سایر مولفه های رشد گیاهچه مرزه تابستانه حاصل از مزارع تیمار شده با مقادیر مختلف فسفر زیستی و شیمیایی

به منظور بررسی امکان کاهش مصرف کودهای شیمیایی و جایگزینی بخشی از آن با منابع بیولوژیک فسفر و تاثیر آن در مقاومت بذور حاصل از این تیمارهای کودی در برابر تنش شوری، دو آزمایش جداگانه، آزمایش اول به صورت فاکتوریل برای تولید بذرهای تحت سطوح مختلف کودهای شیمایی و بیولوژک فسفر، و آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. سطوح شوری ناشی از NaCl شامل 4 سطح شوری با ECهای صفر، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر بود که بر روی بذرهای حاصل از گیاهان تیمار شده با کودهای فسفر شیمیایی (0، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل) و زیستی (0، 100، 200 و 300 گرم در هکتار سدوموناس پوتیدا سویه P-13 و باسیلوس لنتوس سویه P-5) اعمال گردید. اثر متقابل بین کود زیستی، شیمیایی و تنش شوری روی درصد و متوسط زمان جوانه زنی، طول کلئوپتیل و ریشچه، وزن تر و خشک گیاهچه معنی دار بود. بیشترین میزان درصد جوانه زنی ( 96 درصد)، متوسط زمان جوانه زنی (15/83 روز)، طول کلئوپتیل ( 9 سانتیمتر)، طول ریشچه (6/66 سانتیمتر) و وزن تر (0/030 گرم) و خشک گیاهچه (0/021 گرم)، مربوط به حالت بدون شوری و در بذور تحت تیمار قرار گرفته با 200 گرم کود زیستی و 50 کیلوگرم کود شیمیایی در هکتار بود. استفاده از مقادیر بالای کودهای شیمیایی بر میزان مقاومت بذور حاصل در برابر تنش شوری تاثیر منفی داشت و مصرف تلفیقی میزان متوسطی از کودهای زیستی در کنار کودهای شیمیایی فسفردار مفید واقع شد.

کلیدواژه ها:

باسیلوس لنتوس ، تنش شوری ، سدوموناس پوتیدا ، سوپر فسفات تریپل