رابطهی رهبری آموزشی خدمتگزار با انگیزش و اثربخشی معلمان

پژوهش حاضر، با هدف بررسی «رابطه ی رهبری آموزشی خدمت گزار با انگیزش و اثربخشی معلمان مقطع متوسطه ی شهرستان زاهدان» انجام شده شده است. جامعهی آماری شامل تمامی معلمان مقطع متوسطه ی شاغل در مدارس دولتی و غیردولتی است که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به خدمت و بالغ بر 929 نفر بودهاند. به منظور اعتبار تعمیم پذیری نتایج و با استناد به جدول مورگان، حجم نمونه ی این پژوهش 269 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. روش پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده شد که برای اطمینان از عودت پرسشنامه های کامل و صحیح تعداد 400 پرسشنامه در بین آزمودنی ها توزیع و تعداد 270 پرسشنامه جمع آوری گردید . مقدار ضریب پایایی پرسشنامه بر اساس آلفای 4کرونباخ 0/89 به دست آمد. همچنین روشهای آماری مورد استفاده، شامل آمار توصیفی (جدول فراوانی، میانگین و درصد، انحراف معیار و...) و در آمار استنباطی از ضریب هبستگی اسپیرمن برای تعیین رابطه ی بین عامل مستقل رهبری خدمتگزار و عامل تابع انگیزش و اثربخشی معلمان بهره گیری شده است. پس از تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS ، مشخص شد که میان رهبری آموزشی خدمتگزار با انگیزش و اثربخشی معلمان، رابطه ی معناداربسیار بالایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری خدمتگزار ، انگیزش ، اثربخشی