تأثیر اسید سالیسیلیک، گلایسین، بتائین و گلایسین بتائین بر خصوصیات مورفولوژیک گل آهار تحت تنش شوری

گل آهار از جمله گیاهان حساس به شوری می باشد و از طرفی شوری مهمترین عامل محیطی محدود کننده رشد و تولیدمحصول در گیاهان م یباشد. لذا این آزمایش در سال زراعی 93-1392 در گلخانه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی شیروان با هدف بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک، گلایسین، بتائین و گلایسین بتائین بر خصوصیات مورفولوژیک گل آهار تحت تنش شوری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 11 تیمار در سه تکرار انجام شد. در این تحقیق کلیه ترکیبات آلی با غلظت10 میلی مولار استفاده شد. تنش شوری اعمال شده نیز در سطوح 100 و 200 میلی مولار کلرید سدیم بود. صفات موردمطالعه شامل ارتفاع بوته، قطر گلآذین، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، قطر گل، تعداد گلبرگ می باشد. نتایج نشان داد که تأثیر اسید سالیسیلیک، گلایسین، بتائین و گلایسین بتائین بر کلیه صفات مورفولوژیک در گل آهار تحت تنش شوری درسطح یک درصد معنیدار بود. با افزایش تنش شوری از 100 به 200 میلی مولار کلرید سدیم، کلیه صفات مورد بررسی به طور معنی داری کاهش یافت. به طور کلی نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک در بین ترکیبات آلی مورد استفاده، صفاتمورد مطالعه را به میزان بیشتری در گل آهار تحت تنش شوری افزایش داد و به عبارتی اثر مخرب تنش را بر گیاه به میزانبیشتری کاهش داد. بنابر این سالیسیلیک اسید باعث افزایش تحمل گل آهار به تنش شوری گردید. پس از اسید سالیسیلیک، به ترتیب گلایسین بتائین، گلایسین و بتائین قرار داشت. لازم به ذکر است که در مجموع استفاده از ترکیبات آلی نسبت به شاهد (بدون استفاده از ترکیبات آلی) باعث تخفیف اثرات تنش شوری شد

کلیدواژه ها:

گل آهار ، اسید سالیسیلیک ، گلایسین ، بتائین ، گلایسین بتائین ، شوری