ارزیابی اثرات آلودگی برمحتوای ژنتیکی آبزیان

آلودگی منابع آبی یکی ازمشکلات عمده درتمام دنیا می باشد آلاینده ها باورود به پیکره یک موجود زنده میتوانند به ماکرومولکولهای با ارزشی مثل پروتئین ها کربوهیدراتها لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک آسیب رسانده وموجبات تخریب آنها را فراهم نمایند یکی ازمهمترین اثرات ناشی ازآلاینده های مختلف برجانداران آبزی اسیب وارده به محتوای ژنتیکی است عوارض ناشی ازآسیب به محتوای ژنتیکی درآبزیان رامیتوان به صورت کاهش رشدنموغیرطبیعی و کاهش درمیزان بازماندگی لاروها و افراد بالغ مشاهده نمود تجمع آلودگی درماهیان بطور مستقیم ازطریق آب آلوده شده و یا غیرمستقیم ازطریق تغذیه ازارگانیسم های آلوده صورت میگیرد درماهیان اریتروسیت های خون و بافت آبشش عمدتا بعنوان نشانگرهای قرارگیر یدرمعرض مواد سمس مورداستفاده قرارمیگیرند ازمهمترین زیست نشانگر که برای تشخیص این آلودگی ها و اثراتشان بکارمیروند میتوان به سنجش ریزهسته Micronucleus assay اشاره نمود که به دلیل سهولت بالا و هزینه کم انجام این ازمایش این روش به عنوان یک روش کارامد و قابل قبول درمطالعات مربوط به ارزیابی اثرترکیبات آلاینده برگونه های مختلف آبزیان مطرح شده است دراین مقاله به بررسی مروری اثرات ژینوتوکسیک الاینده ها برگونه های آبزیان پرداخته میشود

کلیدواژه ها:

آلاینده ، آسیب DNA ، سنجش ریزهسته ، زیست ردیابی