استثناتات تحریم اقتصادی در کنوانسیون های حقوق بشری

بررسی ها نشان می دهد شورای امنیت بعد از جنگ سرد با استناد به فصل هفتم به نحو گسترده ای از ابزار تحریم استفاده نموده است. تحریم های اقتصادی یکی از ابزارهای شورای امنیت برای حفظ و اعاده صلح و امنیت بین المللی است. هدف از تحریم های بین المللی ایجاد تغییر د ر رفتار و روش عملکرد و اعمال فشار بر دولت هدف تحریم و همسویی آن با تحریم کنندگان می باشد. اما در عمل آثار زیانبار این تحریم ها م توجه جمعیت بی گناه کشورهای هدف و سبب نقض حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه شده است. هدف از این پژوهش بررسی استثنائات تحریم اقتصادی در کنوانسیون های حقوق بشری است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و داده ها با استفاده از روش کتابخانه ای گردآوری شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که اگرچه شورای امنیت بر اساس فصل هفتم منشور صلاحیت استفاده از ابزار تحریم در راستای حفظ صلح و امنیت بین المللی را دارد اما این صلاحیت محدود به رعایت اهداف و اصول ملل متحد است و از سویی به لحاظ لازم الاجرا بدن بسیاری از موازین حقوق بشر و هم چنین با توجه به محدودیت های قانونی شورای امنیت در منشور، وضع و اعمال تحریم های ناقض حقوق بشر خارج از صلاحیت شورای امنیت تلقی شده و از اعتبار حقوقی برخوردار نمی باشد، لذا کشورهای عضو سازمان ملل نیز به دلیل تخطی این شورا از اختیارات قانونی، الزام و تکلیفی در رعایت تحریم های ناقض حقوق بشر ندارند.

کلیدواژه ها:

تحریم ، تحریم اقتصادی ، شورای امنیت ، کنوانسیون های حقوق بشری