بررسی اثرات تنش خشکی بر شاخص های جوانه زنی سه گونه مرتعی از جنسBromus

تنش های محیطی به ویژه تنش خشکی از مهمترین عوامل کاهش و اختلال در مراحل مختلف رشد و نمو گیاهی بخصوص جوانه زنی در مناطقخشک و نیمه خشک ایران است. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط آزمایشگاه به اجراو چهار تیمار خشکی (آب (Br.tomentellus, Br.inermis, Br.persicus) Bromus در آمد. در این آزمایش از سه گونه مرتعی از جنس6- و 9- بار) استفاده گردید. در این آزمایش، درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، طول گیاه چه، نسبت طول ریشه چه ،- مقطر، 3به طول ساقه چه، وزن خشک گیاه چه، وزن تر گیاه چه، نسبت وزن خشک به وزن تر گیاه چه، سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه بذر اندازهگیریشد. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی تمامی صفات به طور قابل توجهی کاهش یافتند. این کاهش در تمامی صفات مورد ارزیابی دردر پتانسیل های مورد مطالعه Br.tomentellus تغییر پتانسیل از 3- به 6- بار حداکثر بود. به طور کلی در میان گونه های مورد آزمایش، گونهجوانه زنی مناسبی را نشان داد و از این نظر بر سایر گونه ها برتری معنی داری داشت. از پارامترهای مورد ارزیابی، طول گیاهچه و شاخص بنیهبذر بیشترین واکنش را به تغییر پتانسیل آب نشان دادند. در بین سطوح تنش خشکی، پتانسیل های 6- و 9- بار بهترین سطوح جهت ارزیابیمقاومت به خشکی بودند

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، جوانه زنی Br.persicus ، Br.inermis ، Br.tomentellus